De makelaarster had van te voren contact informatie doorgegeven van een electricien ter plaatse en an het waterleidingbedrijf. De electricien had ik al een paar emails gestuurd maar tot op de dag van vandaag geen reactie op ontvangen. Het waterleidingbedrijf belden we op de dag dat we de sleutels van ons huis hadden gekregen van de voormalig eigenares, na het tekenen van het koopcontract. Het was rond 4 uur s'middags toen ik ze belde en er werd direct opgenomen door een vriendelijke dame. Een watermeter plaatsen .. ik denk niet dat we dat morgen nog kunnen inplannen, dat wordt waarschijnijk maandag of dinsdag zei ze. Maar blijft u even aan de lijn. Na een minuut was ze terug: er is nu een monteur bij u in de buurt en die kan straks bij u langskomen. Ik had de dame nog aan de lijn om haar mijn gegevens door te geven toen de bestelauto van de monteur voor de deur stopte: een half uurtje late hadden we water! Al die rare verhalen op het internet over de Franse nutsbedrijven en hun grillen, dit viel toch enorm mee! Maar pas de volgende dag hadden we daadwerkelijk stromend water, de monteur ad weliswaar een nieuwe meter geplatst maar zodra de kraan binnen in het pand openging begon het toch wel te lekken hier en daar. Gelukkig hadden we net een loodgieter leren kenne, famile van de buren hier in Hauwert. Hij was de volgende dag in de buurt en kwam even kijken wat er aan de lekkage te doen was. Die was snel verholpen maar toen bleek de dichtstbijzijnde kraan ook te lekken en daar had hij geen nieuw leertje voor dus even naar de bouwmarkt en aan het eind van de middag zat er een nieuwe kraan met stromend water. De rest van de leidingen bleek helaas onbruikbaar: zodra we er druk op zetten bekonnen er hier en daar fonteinen te spuiten. Moet allemaal vervangen worden maar gelukkig leverd oud koper meer op dan wat nieuwe (moderne) met kunststof beklede aluminium leidingen kosten: is wel een hele klus ...
Maar toen: electriciteit! En dat viel niet mee. Ik had weliswaar een generator meegracht uit NL, dan konden we in ieder geval stofzuigen en electrisch gereedschap gebruiken totdat we aangesloten zouden zijn. Maar het apparaat sloeg steeds af. En nadat ik 'm opnieuw volgegooid had met bezine wilde hij na even gelopen te hebben helemaal niet meer starten. Een miskoop! Maar wat bleek: na het apparaat weer mee terug naar NL genomen te hebben het probleem aan m'n goede vriend Rob voorgelegd en hij kwam er achter dat er op de benzinedop een extra dopje zit dat je open moet draaien voordat je het apparaat start, anders zuigt de benzinetank vacuum. Viel gelukkig mee dus ...
Maar daar kwamen we pas achter nadat we alweer terug in NL waren. Op donderdag kregen we de sleutel, op vrijdag zijn we kennis gaan maken op het gemeentehuis om ook meteen te vragen hoe de procedures werken (beter van te voren weten war wel en niet mag dan naderhand te moeten slopen etc.). En op zaterdag naar de grote stad (Limoges) om een Frans telefoonnummer te kopen. Al vanuit NL had ik geprobeerd om het electriciteitsbedrijf te contacteren om een aansluiting aan te vragen: bleek onmogelijk. Dat kan alleen als je al een klantnummer bij EFD (Energie De France) hebt of een Frans telefoonnummer. Ik heb zelfs geprobeerd ze per email te benaderen en het hele verhaal uitgelegd, ingevuld dat ik vooralsnog in NL woon (gewoon zo'n online formulier waar je je land kunt aanvinken) maar als ik dan na alles (veel) ingevuld te hebben op 'verzenden' klikte dan kwam de boodschap ' we hebben u de verzendcode toegestuurd per sms' en deze code was cruciaal: zonder werd de mail niet verstuurd. Allen was het helaas niet mogelijk om een NL telefoonnummer in te vullen op hun standaard contactformulier dus had ik m'n 06 nummer zonder 0031 ingevuld. Werkte dus niet. Ook zelfs nog het hele verhaal per post geprint en naar het hoofdkantoor van EDF gestuurd maar uiteindelijk toch gewoon kunnen bellen ...
De aanvraag was vlot gegaan: ik had me laten adviseren om een 'poste volante' te nemen, oftewel een tijdelijke aansluiting: zo'n metalen kruk met een kastje erop waar dan meerdere stopcontacten in zitten. Ze staan op plaatsen waar een nieuw gebouw neergezet wordt. Dus aanvraag gedaan waarna m'n krediet van m'n prepay abonement in 1 keer op was. Ik zou per email een bericht ontvangen waar een link in zat om online te 'tekenen' voor m'n aanvraag. Dat was op een maandag en de bibliotheek ging pas op woensdag open (en we wisten toen nog niet dat de free wifi daar ook op de stoep werkt). Dus naar Limoges: bij McDonnalds hebben ze ook free wifi. Alles ingevuld en getekend en dat was dat.
Die middag liepen we in de Lidl in Ambazac (kwartieryje rijden van thuis) toen ik gebeld werd: EDF. Onze aanvraag was goed ontvangen en de meneer wilde even wat gegevens checken. Daar staande in de Lidl legde ik 'm alles uit en hij vulde het in op z'n computer. Tot hij op een geven moment zei dat hij de PDL gevonden had(!). Ik begreep 'm niet maar hin wees me erop dat dit heel belangrijk was want met een PDL was het niet nodig om een tijdelijke aansluiting te nemen, het pand stond al geregistreerd als klant van EDF. Hij vroeg me om m'n telefoonnummer en zou me het PDL per sms toesturen. En zo geschiedde: onderweg van de Lidl naar huis kwam de sms binnen: de beste man had me het nummer van z'n privenummer toegestuurd. Wel, zo had hij gezegd, zou hij m'n oorspronkelijke aanvraag voor een tijdelijke aansluiting bij deze annuleren, gewoon een nieuwe meter plaatsen ging veel sneller en was veel goedkoper.
Dinsdag gebeld met EDF, m'n PDL nummer doorgegeven, dit nummer bleek de registratie te zijn van het 'point De Livraisson' oftewel het punt (in het gebouw) waar de EDF de stroom levert: waar de meterkast zit. De dame aan de telefoon leek erg gehaast en ik heb haar meermaals verbeterd waar ze mijn contact info niet goed begrepen had maar voor ze ophing zei ze luid en duidelijk: alles is geregeld: u wordt vanaf morgeochtend 8 uur gebeld door de dienst die de aansluitingen doet. Houdt vooral uw telefoon bij u! En ze hing op. Zelfs wanneer ik de telefoon oplaadde (in de auto) zat ik naast met een boek: ze zouden kunnen bellen ... We hadden eerder te horen gekregen dat zoiets 10 dagen kon duren ... na 10 dagen geen telefoontje. Zouden het 10 werkdagen zijn? Nog maar even gewacht en ondertussen de halfvergane deuren naast de meterkast vervangen: misschien zou de lekkage / naar binnen komende regen door de oude deuren een aansluiting in de weg staan etc. Maar na 2 weken nog steeds geen telefoontje. Toch maar bellen dan. Ja dat spijt ons enorm maar wij (Enedis: de dochteronderneming van EDF die de aansluitingen doet) hebben nooit de opdracht gekregen om u aan te sluiten ... Dat was op zaterdag 5 november, we hadden zitten wachten vanaf 24 oktober. Maar we kunnen een equipe langssturen op 8 november. Kunt u dan ter plaatse zijn? Mevrouw: we wonen hier sinds 22 oktober dus we zijn zeker ter plaatse.
Dinsdag 8 november: telefoon: ja hier Enedis, we kunnen over een half uur bij u zijn: bent u thuis? Ja we zijn thuis, u bent zeer hartelijk welkom: tot straks. Eerst een vrachtwagentje met een hoogewerker erop, daarachteraan een bestelauto met personeel. Onze blauwe helden waren gearriveerd! Maar wat bleek: na inspectie van de groepenkast werd vastgesteld dat ze niet alle onderdelen bij zich hadden om ons te kunnen aansluiten. Er werden foto's gemaakt, er werd ons verzekerd dat we een 'urgent geval' waren en ze stapten weer in. Hoe lang zou dit kunnen gaan duren vroeg ik. We zitten hier al een poosje zonder stroom of verwarming. Als u over een week niets van ons gehoord hebt belt u dan maar zei de chef. En het konvooi vertrok.
Een week later: niets. Dus bellen. Alles uitgelegd na ruim een uur(!) naar muziekjes en doorkeuzemenu's geluisterd te hebben. We bellen u vanmiddag of uiterlijk morgen terug ..
Niets.
Donderdag: weer ruim een uur muziekjes en doorkeuzemenu's en toen na weer een uitgebreide uitleg: we bellen u vanmiddag of uiterlijk morgen terug. Dat zei uw collega ook een paar dagen geleden. We zitten hier sinds 24 oktober te wachten om aangesloten te worden, we hebben dus geen stroom, geen verwarming, onze kinderen wachten al een maand op ons in NL en het begint hier koud te worden(!). 'C'est urgent' hoorde ik 'm naar een collega roepen ... Maar hij kon niets doen: na nog eens een 20 minuten gewacht te hebben bleek de desbetreffende afdeling niet op te nemen. We bellen u vandaag of morgen terug, als u morgenmiddag om 3 uur nog niet gebeld bent, bel ons dan. Toen ik het aan Hania vertelde begon ze te huilen en verdween naar boven om zich in bed te verstoppen. Het was toen 4 graden in huis ...
Op de terugweg van de bakker (ontbijt) ging m'n telefoon: Enedis. Kunt u maandagochtend ter plaatse zijn? Mevrouw: we wonen hier, we zijn thuis. Met een warm stokbrood en 2 croissants Hania het blije nieuws mede gedeeld: het einde van onze ijskoude misere was in zicht! En die laatste dagen waren echt miserable: met 4 graden in huis kun je alleen maar hard werken of je begraven onder een berg dekens en gordijnen, zo niet dan ga je dood. We bespraken de mogelijkheden met als conclusie: wat er ook gebeurd, we gaan of maandag of dinsdag terug naar NL. Al die tijd hadde we gewacht op de aansluiting zodat we er zeker van konden zijn dat er stroom was zodra we in december terug zouden komen. Dan konde we in ieder geval iets van een verwarming aansluiten en met electrich gereedschap werken. Als we in december terug zouden komen en de electra er niet was dan zou het heel moeilijk worden om niet dood te vriezen ...
Telefoon: bent u over een half uur ter plaatse? Meneer we wonen hier, we wachten op u. En weer kwam er een vrachtwagen met hoogwerker en een bestelbus met personeel aangereden, een ander equipe dit keer. Bonjour et bienvenue! Ze lieten zich naar de Point De livraison leiden en daar aangekomen begonnen ze klagelijk te zuchten ... Tsja, daar hebben we de onderdelen niet voor bij ons ... Maar hoezo niet? Uw collega's die hier eerder waren hebben alles gefotografeerd, zeiden ons dat we een urgent geval waren en zouden alles regelen. Foto's? Hebben ze hier foto's gemaakt? iPad uitgepakt, dossier opgezocht: geen foto's. Hania kwam bezorgd aanlopen: ik denk denk dat we vanmiddag naar het noorden vetrekken zei ik. We hadden afgesproken dat we wanneer we vandaag niet aangesliten konden worden meteen zouden vertrekken, als we wel aangesloten konden worden de volgende ochtend zouden vertrekken, dan konden we in ieder geval 1 nacht met electrisch verwarming overnachten. Meneer ik zorg ervoor dat u vandaag nog aangesloten wordt zei de meneer van Enedis. En hij begon te bellen. Er komt straks een ander equipe en die brengen de onderdeln mee die nodig zijn. Had dat vorige week niet gekund?? Ze lieten e.e.a. aan materiaal / gereedschap achter en vertrokken naar een spoedgeval een paar km verderop. Hania ging kijken of ze echt wel gereedschap achtergelaten hadden: zouden ze echt wel terugkomen?
En ja hoor: net na de middag arriveerde de derde equipe en even later ook de opzichter van de tweede equipe (de eerste equipe van die dag). Het oude bord met schakelaars etc. werd van de muur gehaald en een stapel kartonnen dozen werd binnengebracht. Ze begonnen e.e.a. uit te pakken en samen te stellen. Ondetussen haalde ik een groepenkastke dat ik daags daarvoor op aanraden von oom Charles bij Mr.Bricolage in Ambazac had gekocht. Charles had uitgelegd dat dat deel van de installatie door de klant moet worden geinstalleerd, niet door de energiemaatschappij. En hij had gelijk: verder dan de meter gingen ze niet. Dus ik de opzichter vriendelijk aangesproeken: kan ik dit zomaar op uw meter aansluiten? Of moet ik daar iets anders voor kopen? Meneer, ik ben eigenlijk banketbakker, ik heb hier helemaal geen verstan van anwoordde hij hij bloedserieus. Ik ben op m'n 30e bij Enedis begonnen en heb alleen verstand van hoogspanningsleidingen. Hij bleek serieus en nadat hij een van de andere Enedis werknemers had gevraagd hoe zoiets aangesloten moest worden bleek dat het allemaal goed zat: met wat ik zelf had aangeschaft kon ik hun meter aan 1 dubbel stopcontact aansluiten. De verlosser bleek een jongeman te zijn die eigenlijk nog leerling was maar 'hij had goed opgelet op school' aldus de opzichter. Toen de leerling 'm vragen aankeek voegde de opzichter er aan toe dat hij hier geen verstand van had maar wel heel goed baguettes kon bakken ... Waarop de leerling ons vol onbegrip aan bleef staren.
Maar na een uurtje zat alles aan de muur: een witte plastic doos met sachakelaars, lampjes en een beelschermpje. Geheel tegen de regels in waren ze zo vriendelijk om op 1 van de 2 fasen 2 draden aan te sluiten waar ik dan mijn schakelbord kon aansluiten. We bedankten ze vriendelijk en het konvooi vertrok.
Met de goede raad van de leerlin monteur en de gebruiksaanwijzing bij de schakelkast begon ik de boel aan te sluiten. We bleken 'draad' nodig te hebben. Dus snel weer naar Ambazac om 2 klossen stroomdraad te halen, plus een 'striptang'. Alles aangesloten, netjes afgemonteerd op een met de hand op maat gezaagde plaatje multiplex en met Hania + camera in aanslag de schakelaar overgehaald .... en niets ... Het werkte niet: geen stroom op het stopcontact. Ik wist zeker dat ik alle draden exact goed aangesloten had dus het kon niet anders of het zat hem in de 'slimme meter' die Enedis zojuist geinstalleerd had. Misschien moest ik 'm resetten? Knopjes knopjes en knopjes: allerlei texten in de display maar er veranderde niets: we kregen er geen stroom uit. Ik boos / gefrustreerd / m'n hart luchtend Enedis klantenservice bellen terwijl het begon te schemeren. Het was nog steed 4 graden in huis en we waren moe aan het worden. Keuzemenu na keuzemenu en dan muziek. Eindeloos muziekjes wachtend op een mens aan de andere ant van de lijn. Hania was verweden, ik dacht dat ze weer huilend in bed was gekropen maar nee: nar 10 minyten kwam ze binnen met een andere buurman, het laatste huis in onze straat was ook net verkocht en dit was de vader van de nieuwe eigenaar, hij was ook aan het werk. Ik hing de klantenservice op en hielp hem met het losschroeven van de kap van de plastic schakelkast die ik gemonteerd had en wat bleek: 1 van de 2 kabels die uit de meterkast kwamen hing los! Ik erkende beschaamd mijn fout maar was gelukkig dat we de oorzaak hadden gevonden. Buurman schroefde de kabel opnieuw vast, we zetten de palstic door eroverheen, tesste het stopcontact met een boormachine en we hadden stroom! Maar toen hin vertrokken was bleek de stroom alweer afgekapt ... nogmaald de doos opengmaakt en wat bleek: dezelfde kabel was weer losgeraakt en dat ondanks dat de buurman 'm stevig vastgezet had. Bij het monteren van de plastic kap kwam er blijkbaar spanninh op die kabel en die trok 'm dan langzaam maar zeker los. Gus gewoon een stuk uit ze zijkant van de plastic kap gebroken en de boel opnieuw in elkaar gezet en nu bleven de kabels wel op hun plek ...
De volgende ochtend zijn we begonnen aan de terugreis naar NL
L'ancienne Menuiserie
de Saint-Sulpice-Lauriere
Water en electra
Onze blauwe redders in nood ...
1938
De eerste Maand in ons Nieuwe Huis:
